<$BlogItBundan aylarca önce Tayfun Talipoğlu'nun yayınladığı programların birinde Eskişehir Lületaşı ocaklarında çalışan bir delikanlıyı gösterdi. Mekan yaklaşık bir metre karelik bir çukur delikanlı coşkulu Tayfun Bey sordu: mutlumusun? anında cevap tabi çok mutluyum nişanlım var, anne babam var ve işim var daha ne olsun? evet daha ne olsun... sağlıklı, sevilip seviliyor ve umutları var.
Aldı beni bir düşünce bu soru bana sorulsaydı ben nederdim. Ondan sonra hazırlıklı oldum. Dünyada yaşanan bu kadar açlık, yokluk, yoksulluk arasında ben cennet gibi bir ülkede ve sevdiğim insanlarla birlikteyim. Evet insansın maddi ve manevi sıkıntıların oluyor ama bunlara takılıp günümü kaybetmek ve keşke demek istemiyorum. İste itiraf ediyorum evet mutluyum. Şimdi sizlere bence özel anlarımdan bazıları.
1. Yorgun evime giderken ağaçların arasında kuş sesleri ve çocuk seslerinin arasında evime gitmek. Evde eşimi, çocuklarımı görmek.
2. Kapıyı açan evlatlarımın hoş geldın anneciğim demesi. (En güzel dakikalarım)
3. Akşam karanlığında ateşböceklerini seyretmek.
4.Tatillerde anacığım, babam, kardeşlerimle eski günleri yad etmek.
5. Bu yaz olduğu gibi annemin, babamın kızım yorulma diyip beni en muhafazalı yere otutturmaları (Neden bu ihtimam miyomlarımı aldırdığım için bir operasyon geçirdim.) bende harika duygular yarattı. Allahıma şükrettim. Böyle anne, baba ve kardeşlerim vee akrabalarım olduğu için) (Ayrıca Gülseren Yengemede teşekkür ediyorum.
6.Denizi seyretmek. Mümkünse açık bir çay eşliğinde sevdiklerimle muhabbet etmek.
7.Aklıma geldi. Antalya'da hastanede ablamla geçirdiğim o gece...
8.Burçin'i gördüğüm ilk an... (Kendisi kız kardeşimdir. O anı bir o bilir bir ben.)
9. Kızkardeşimin düğünü.
10.Ve son günlerde ilgilenemesemde günlüğüm ve siz sevgi birlikteliği yaşadığım arkadaşlarım fazla sohbet etmesemde sizlerin sayfasını gezinmek.
11. Hayat her anı yaşanması, yavaş yavaş içilmesi gereken bir su gibi... Bugün varsın yarın yoksun. O yüzden çevremdeki güzelliklerin doyasıya görmek iştiyorum. Mesela mesai arkadaşlarım, mesela oda arkadaşlarım Meral, M.Ali Y. onlarla konuşmak ve ya konuşmamak herşey çok güzel.
Kandiliniz kutlu olsun. posted by <$BlogItBeyaz ZambakogIt2:21 ÖSOrA
At <$BlogCo4:18 ÖS><$BlogCo
Meral
At <$BlogCo10:30 ÖS><$BlogCoAldı beni bir düşünce bu soru bana sorulsaydı ben nederdim. Ondan sonra hazırlıklı oldum. Dünyada yaşanan bu kadar açlık, yokluk, yoksulluk arasında ben cennet gibi bir ülkede ve sevdiğim insanlarla birlikteyim. Evet insansın maddi ve manevi sıkıntıların oluyor ama bunlara takılıp günümü kaybetmek ve keşke demek istemiyorum. İste itiraf ediyorum evet mutluyum. Şimdi sizlere bence özel anlarımdan bazıları.
1. Yorgun evime giderken ağaçların arasında kuş sesleri ve çocuk seslerinin arasında evime gitmek. Evde eşimi, çocuklarımı görmek.
2. Kapıyı açan evlatlarımın hoş geldın anneciğim demesi. (En güzel dakikalarım)
3. Akşam karanlığında ateşböceklerini seyretmek.
4.Tatillerde anacığım, babam, kardeşlerimle eski günleri yad etmek.
5. Bu yaz olduğu gibi annemin, babamın kızım yorulma diyip beni en muhafazalı yere otutturmaları (Neden bu ihtimam miyomlarımı aldırdığım için bir operasyon geçirdim.) bende harika duygular yarattı. Allahıma şükrettim. Böyle anne, baba ve kardeşlerim vee akrabalarım olduğu için) (Ayrıca Gülseren Yengemede teşekkür ediyorum.
6.Denizi seyretmek. Mümkünse açık bir çay eşliğinde sevdiklerimle muhabbet etmek.
7.Aklıma geldi. Antalya'da hastanede ablamla geçirdiğim o gece...
8.Burçin'i gördüğüm ilk an... (Kendisi kız kardeşimdir. O anı bir o bilir bir ben.)
9. Kızkardeşimin düğünü.
10.Ve son günlerde ilgilenemesemde günlüğüm ve siz sevgi birlikteliği yaşadığım arkadaşlarım fazla sohbet etmesemde sizlerin sayfasını gezinmek.
11. Hayat her anı yaşanması, yavaş yavaş içilmesi gereken bir su gibi... Bugün varsın yarın yoksun. O yüzden çevremdeki güzelliklerin doyasıya görmek iştiyorum. Mesela mesai arkadaşlarım, mesela oda arkadaşlarım Meral, M.Ali Y. onlarla konuşmak ve ya konuşmamak herşey çok güzel.
Kandiliniz kutlu olsun. posted by <$BlogItBeyaz ZambakogIt2:21 ÖSOrA
<$BlogIt7s:
Meral
nagice
<$BlogCoZeliha ablacım çok güzel yazmışsınız. Tayfun Talipoğlu'nun o programını ben de izlemiştim. Aklıma getirdiniz. Ne kadar zor şartlar altında, sağ çıkarmıyız korkusuyla bile mutlu olmayı başarabilmek nasıl bir şey yaşayan bilebilir herhalde diye düşünmüştüm.
Büyük mutluluklar peşinde koşmak yerine ufak şeylerle mutlu olabilmeyi başarabilmek gerek. <$BlogCo